A e njohim
Krishtin, kur vjen në ditën e sotme?
Në këtë
periudhë ne Orthodhoksët festojmë festën e madhe të Krishtlindjes, lindjen e
Zotit dhe Shpëtimtarit tonë Jisu Krisht. Ne i themi njëri – tjetrit: “Krishti
lindi! Lavdërojeni Atë!” Çfarë dite e mrekullueshme për të cilën mund të
mendojmë – ardhjen e vetë Perëndisë në tokë?
Shën Joan Teologu përpiqet ta përshkruajë këtë mister në ungjillin e
tij:
“Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne dhe ne soditëm lavdinë e tij,
si lavdia e të
Vetëmlindurit nga Ati, plot hir e të vërtetë”.
Shën Grigor Theologu e
përshkruan ardhjen e Krishtit duke thënë:
“Ja Krishti lind, Lavdërojeni!
Krishti i qiellit vjen, dilni priteni.
Krishti mbi dhenë, ngrehuni.
Zotin, pra e këndoni lart e mbi dhe.
Le të gëzojnë qiejtë dhe le të dëfrejë toka.
Errësira u largua dhe erdhi drita.
Njerëzit që qëndrojnë në errësirë shohin dritën e madhe të njohurisë së plotë.
Ai i cili është i pa trup, mishërohet.
Biri i Perëndisë bëhet i Biri i njeriut.
Jisu Krishti – i njëjti dje, sot dhe përjetë!”
“Tani, përlëshoje shërbëtorin tënd, o Zot sipas fjalës
sate,
se sytë e mi panë shpëtimin tënd të cilin ti e përgatite
faqe gjithë popujve,
dritë për shpëtimin e paganëve dhe për lavdi të popullit
tënd Izrael”.
Perëndia ka ardhur tek ne!
Megjithëse njerëzimi shpeshherë e ka mohuar Perëndinë, dhe është larguar nga
rruga e tij, Perëndia ka patur mëshirë dhe i ka ardhur keq për ne. Meqenëse ne
nuk mund të shkonim tek Ai, sepse mëkati dhe vdekja na bllokuan rrugën, Ai
vendosi që të vijë vetë tek ne!
Po, Jisu Krishti lindi në një
shpellë të vogël në Betlehem dhe ndryshoi rrjedhën e botës. Megjithatë, ne
besimtarët duhet të kujtojmë se Krishti NUK erdhi në botë vetëm 2000 vjet më
parë. Ai vjen edhe sot dhe kërkon sërish
të lindë në zemrën e çdo personi në tokë. Ai është sërish pranë nesh në
mënyrë mistike dhe fizike. Le të mendojmë për këtë mrekulli, ardhjen e Krishtit
dhe të meditojmë për kuptimin e saj për ne sot!
Së pari, Krishti vjen sërish në një mënyrë mistike. Para se të
ngjitej në qiell, Krishti i premtoi dishepujve të tij: “Do të jem gjithmonë me
ju, deri në mbarim të botës.”
Ai gjithashtu tha: “Kur dy
ose tre janë mbledhur në emrin tim, unë jam midis jush.”
Perëndia është pranë nesh,
duke na pritur me durim, edhe pse ne
mund ta injorojmë Atë. Megjithatë, Ai nuk dëshiron të hyjë në zemrat tona i
paftuar. “Ja, unë qëndroj tek dera dhe
trokas; nëse dikush dëgjon zërin tim dhe hap derën, do të hyjë tek ai dhe do të
ha darkë me të dhe ai me mua”. Lindja e Krishtit 2000 vjet më parë ishte vetëm
fillimi. Ai tani dëshiron të lindë tek çdonjëri prej nesh, sërish dhe sërish.
Ai dëshiron që ne ta mirëpresim dhe ta ftojmë Atë çdo ditë dhe t’i bëjmë zemrat
tona banesa të tij.
Një mënyrë tjetër mistike,
Krishti vjen tek ne sa herë që kryejmë Liturgjinë Hyjnore. Ndërsa prifti mban Trupin
dhe Gjakun e çmuar të Zotit tonë dhe duke ia ofruar njerëzve thotë: “Me frikë
Perëndie, besë dhe dashuri, afrohuni”. Krishti është tek buka dhe vera, gati që
të frymëzojë shpritet tona me praninë e tij të gjithëpushtetshme.
Por, a e mirëpresim ne Atë?
A shkojmë në Kishë gjithmonë
të përgatitur për çdo Liturgji Hyjnore që ta marrim Krishtin, ashtu si shën
Maria dhe Jozefi e morën atë në Betlehem?
A e pranojmë Atë me gëzim,
ashtu si barinjtë e pranuan me gëzim kur dëgjuan engjëjt që i lajmëruan lindjen
e Shpëtimtarit?
“Me frikë Perëndie, me besë
dhe dashuri, AFROHUNI”.
Le të kujtojmë se çdo
Liturgji Hyjnore është festim i Krishtlindjes, ardhja e Krishtit. Çdo herë ai dëshiron
që të lindet sërish në jetët tona.
Megjithatë, Krishti nuk është
mes nesh vetëm në një mënyrë mistike. Ai është gjithashtu në mënyrë fizike,
konkrete. Ne duhet thjesht të hapim sytë tanë dhe ta shohim.
Jisui tha:
“Unë jam i uritur, kërkoj
ushqim, do të më jepni të ha?
Jam i vetmuar askush nuk më
flet, a do të kalosh ti pak kohë me mua?
Unë jam i huaji që banon tek
dera ngjitur, a do të më njohësh?
Unë jam lypësi në rrugë, a do
të ndalosh të flasësh me mua?
Unë jam ai që po vdes në
spital, a do të më vizitosh?
Jam i burgosuri i harruar nga
shoqëria, do të më ndihmosh?”
A e kuptojmë vërtetë se
njerëzit në nevojë që janë përreth nesh janë vetë Jisu Krishti?
Krishti afrohet tek ne në paraqitjen pikëlluese të të varftërve, por a njohim
ne Atë?
Jisui tha se në Ditën e
Gjykimit, ai do t’i thojë çdonjërit prej nesh; “Çfarë bëre për një nga këta më
të vegjëlit, ma ke bërë mua”.
Gjatë Krishtlindjes ne nuk
mund të nderojmë dhe lavdërojmë Krishtin në Kishë në mënyrë të duhur nëse e
përbuzim atë në rrugë.
Ne nuk mund ta mirëpresim
Krishtin në zemrën tonë nëpërmjet lutjeve, nëse nuk e mirëpresim në shtëpitë
tona si njërin nga këtë njerëz në nevojë.
Madje le të vështrojmë dhe
jashtë kishes, që të dallojmë Krishtin përreth nesh!
Krishti Lindi! Lavdërojeni
Atë!
Po, që sot le të lavdërojmë
në mënyrë të drejtë Krishtin e porsalindur duke e pranuar në zemrën dhe jetën
tonë në një mënyrë mistike, po aq sa ta lavdërojmë Krishtin edhe në një mënyrë
kokrete nëpërmjet njerëzve përreth nesh!
Atë Luka Veronis
(2003)
