E Marta e Madhe - Le të mos mbetemi jashtë nusërores së Krishtit.

Të Martën e Madhe e të shenjtë përkujtojmë paravolinë e dhjetë Virgjëreshave prej Ungjillit të Shenjtë. Mattheu 24:36-26:2 

Më e madhja e të martave na sjell dhjetë virgjëreshat.

Fitore i sjellin kryezotit të paanshëm.

Po, o Dhëndër Krisht, numërona me pesë virgjëreshat e urta, bashkona me grigjën tënde të zgjedhur dhe mëshirona. Amin.

Tropare kishtare për të Martën e Madhe

Unë që dremita nga mefshëri e shpirtit, o Dhëndër Krisht, 

s’kam llambadhë vitutesh të ndezur dhe u shëmbëlleva vajzave të çmendura 

dhe dremit në kohë të punës; 

po ti shkundma gjumin e errët, 

zgjomë dhe futmë bashkë me virgjëreshat e urta në nusëroren Tënde, 

ku mbretëron tingull i qartë i atyre që kremtojnë dhe thërresim pa pushim: Lavdi më ty, o Zot.

Duke patur ndër mend orën e fundit, o shpirti im, 

e duke u frikësuar nga prerja e fikut, 

punoje me zell talentin që të është dhënë, o i mjerë, 

duke vigjëluar e duke thirrur: 

Le të mos mbetemi jashtë nusërores së Krishtit.

Përse fle, o shpirti im i mjerë? 

Përse shkon ndër mend gjërat të kota; 

përse merresh me gjërat që rrjedhin? 

Ora e fundit është që tani e tutje, 

dhe do të ndahemi nga të këtushmet.

Sa ke kohë, zgjohu duke thirrur: Kam mëkatuar përpara teje, o Shpëtimtari im: 

mos më pre, si fikun e pafrut, 

por si i dhembshur, o Krisht, kij mëshirë kur të thërres me frikë: 

Le të mos mbetemi jashtë nusërores së Krishtit.

Eni, o besnikë, le të punojmë me gjithë zemër për Zotin; 

se ai ua ndan pasurinë shërbëtorëve; 

dhe cilido sipas mundësisë le ta shumëzojë talentin e hirit; 

kush le të stolisë urtësinë e tij me vepra të mira, 

kush le të mbajë meshë shkëlqimi, e le ta përhapë besërisht fjalën te i padituri; 

dhe tjetri le ta shpërndajë pasurinë e tij ndër të varfrit, 

se kështu do ta shumëzojnë huan dhe si kursimtarë besnikë të hirit, do të vlerësohemi për gëzimin zotëror. Për këtë vlerësona, o Krisht Perëndi, si njeridashës.

Kur të vish në lavdi me fuqitë engjëllore e të rrish në fron gjyqi, o Jisu, 

mos më ndaj veçantë, o Bari i mirë; 

se ti di udhët e djathta; 

të majtat janë të shtrembra; 

mos më humb pra, bashkë me dhitë mua të rreptin në mëkat, 

po numëromë bashkë me dhentë më të djathtë dhe shpëtomë si njeridashës.

O Dhëndër, më i hijshmi në bukuri nga gjithë njerëzit, 

që na ftove në darkë shpirtërore të nusërores Sate, 

zhvishja fajet fytyrës sime të neveritshme 

dhe si të më stolisësh me stolinë e lavdëruar të bukurisë sate,

tregomë darkëtar gazmor të mbretërisë sate, si i zemërdhembshur!